τάβλι

Ειδικό, χωρίς μεγάλο βάθος, ξύλινο κιβώτιο, που ανοίγει ως δίπτυχο. Πρόκειται για τυχερό παιχνίδι, που παίζεται με τη μετακίνηση στις δύο εσωτερικές επιφάνειές του δύο ζαριών, με ορισμένους κανόνες και με βάση τους αριθμούς που δίνουν τα ζάρια, καθώς τα ρίχνουν σε αυτό οι παίκτες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να παίξει κάποιος τ. Οι γνωστότεροι είναι το πλακωτό, οι πόρτες, το μουλτεζίμ και το γκιουλ. Πρόκειται για παιχνίδι ανατολικής προέλευσης γνωστό στους Βυζαντινούς, οι οποίοι το ονόμαζαν τάβλα ή τάβλη. Οι παίκτες του ονομάζονται ταβλιστές. Τάβλι, αγαπημένο παιχνίδι των φοιτητών (φωτ. ΑΠΕ).

* * *

το / ταβλίον, ΝΜΑ, και ταβλίν Μ [τάβλα]

νεοελλ.-μσν.

1. μικρό και αβαθές ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο κιβώτιο που ανοίγει στη μέση, και στού οποίου την εσωτερική επιφάνεια παίζεται το ομώνυμο παιχνίδι

2. το τυχερό και τεχνικό συνάμα παιχνίδι που παίζεται από δύο παίκτες με ζάρια και πεσσούς ή πούλια στο παραπάνω κιβώτιο

μσν.

1. τάβλα

2. είδος ιματιοθήκης

3. φρ. «ταβλίον χελώνης» — το όστρακο τής χελώνας

μσν.-αρχ.

πλατιά πορφυρή παρυφή σε χιτώνα

αρχ.

1. δίσκος

2. αβακας για το παίξιμο κύβων, ζαριών.